Human
Als er iets is dat ik interessant vind, is dat wel het gedrag van de mens en psychologie. En laat design nou net een hele goede manier zijn om die psychologie toe te passen om het gedrag van mensen te beïnvloeden.
Goed Bezig!..
Goed Bezig!..
Bij het onderzoek Goed Bezig!.. was het vraagstuk hoe mensen te motiveren zijn om meer te gaan sporten/bewegen. Om hier antwoord op te geven, zijn er meerdere interviews afgenomen bij een doelgroep van leeftijd 25 tot 35. In de interviews is er ingegaan op hoe vaak en wanneer mensen sporten, wat sporten voor hen betekent, of mensen voor een beloning beter hun best doen en wat hen verder motiveert. Daar is uitgekomen dat de doelgroep veel heeft aan extrinsieke motivatie, dus motivatie van buitenaf, om te gaan sporten. Daaruit volgde de human insight dat het voor onze doelgroep belangrijk is om bij een groep te horen, omdat dit mensen een veilig gevoel geeft en een gevoel van significantie. Ook de affiliatie die het horen bij een groep met zich meebrengt, bleek een grote drijfveer te zijn om te gaan sporten. Dit onderzoek heb ik toegepast bij het ontwerpen van Supsportive. Voor meer informatie over Supsportive, klik hier.
Who's Afraid of Grey?
Who's Afraid of Grey?
Who’s Afraid of Grey stond in het teken van de menselijke intuïtie. Intuïtie is eigenlijk de kennis waarvan we niet meer weten dat we het hebben, maar waar we wel meer op mogen vertrouwen. Hierbij was het dus de uitdaging om minder te twijfelen aan creatieve ideeën, gedachten en gevoelens, en gewoon te gaan schetsen. Uiteindelijk is dit vertaald naar een project waarin we verschillende films hebben opgezet, maar alleen geluisterd hebben naar de audio en zo vanuit intuïtie schetsen hebben gemaakt op lange rollen papier. Deze zijn in een vierkantvormige opstelling opgehangen waar mensen doorheen konden lopen en geïnspireerd konden raken door wat ze zagen. De buitenkant is zwart-wit en gemaakt met de audio van kinderfilms, de binnenkant is met kleur gemaakt en gebaseerd op audio van horrorfilms. De kleurrijke binnenkant maakte mensen ook nieuwsgieriger om erdoorheen te lopen. In het midden lag een schetsboekje, waar mensen vanuit hun eigen intuïtie dan weer iets konden tekenen.
Achter Gesloten Deuren
Achter Gesloten Deuren
Achter Gesloten Deuren is een interactieve interventie gericht op mentale gezondheid. Mijn rol in dit project was storyteller en ik heb samengewerkt met de artdirector aan het verhaal. Ook heb ik voor dit project het script geschreven voor de audiofragmenten en deze grotendeels ingesproken.
Achter Gesloten Deuren gaat over een vrouw die depressief is en zich steeds minder gewild voelt omdat ze het idee heeft dat haar vrienden er niet meer voor haar zijn. Haar gemoedstoestand is terug te zien in de miniatuurkamer die zich achter het sleutelgat bevindt; erg rommelig en vies. Haar vrienden nemen niet op als ze belt en komen niet langs. Vanuit de vrienden is het perspectief dat ze niet weten hoe ze haar kunnen helpen en bang zijn dat ze niet de juiste hulp kunnen bieden. Deze angst komt als restrictie terug in de vormgeving met het sleutelgat; haar naasten kunnen zien dat het niet goed gaat met haar en willen haar helpen, maar kunnen er niet bij. De boodschap van Achter Gesloten Deuren is dat het niet uitmaakt op welke manier iemand probeert te helpen en dat een klein gebaar al een grote impact kan hebben op iemands leven. In dit geval is dat door op de deurbel te drukken en zo zogenaamd langs te gaan bij de vrouw waar het slecht mee gaat.
